نیک بلاگ

طی چند دهه گذشته با وسعت یافتن شهرها ، نیاز به خودرو برای سفرهای درون شهری از اهمیت ویژه ای برخوردار شده است. عده ای داشتن خودرو جدید و آخرین مدل را نشانگر جایگاه ویژه اجتماعی می داند و اغلب جوانان نیز از راندن خودرو با سرعت بالا لذت می برند. تقاضا برای خرید خودرو های جدید با وجود تمامی مسائل مبتلا مانند گرانی بنزین، آلودگی هوا، کمبود پارکینگ و ترافیک سنگین ، سبب ایجاد و رشد فناوری جدید ساخت خودروها شده است. خودروهایی که علاوه بر زیبایی ، سرعت بیشتر ، مصرف کمتر و بدنه کوچکتری دارند. خودروهای تولید شده بر اساس فناوری جدید با توجه به امتیازهای پیش گفته و تسهیلاتی مانند فروش اقساطی ، مورد استقبال قرار گرفته اند. بر اساس آمار روزانه ۱۲۰۰ دستگاه خودرو جدید تولید می شود. به بیان دیگر ناگزیر سالانه بیش از نیم میلیون خودرو جدید وارد معابر می شود ، این در حالی است که ۵/۲ تا ۶/۲ میلیون خودرو فرسوده در ایران موجود است که ۵/۱ میلیون آن در تهران است.

بنابراین نیاز به خروج خودروهای فرسوده از کاروان حمل و نقل درون شهری بشدت احساس می شود. این عمل علاوه بر آثار مثبت زیست محیطی از تبدیل شهر به یک پارکینگ بزرگ پیشگیری می کند. از نقطه نظر قانون _ بر اساس ماده ۶۲ قانون برنامه چهارم توسعه _ تمامی خودروهای فرسوده باید تا سال ۱۳۸۸ از رده خارج شوند. با توجه به شمار خودروهای فرسوده برای تحقق مصوبه دولت در این زمینه از سال ۱۳۸۴ سالانه حداقل ۳۵۰ تا ۴۰۰ هزار خودروی فرسوده از رده خوارج خواهند شد. با توجه به مطالب پیش گفته و لزوم خروج و انهدام خودروهای فرسوده ضرورت توجه به مدیریت بازیافت خودروهای فرسوده ، بیش از پیش احساس می شود.