طی چند سال اخیر دولت آمریکا در مسیر سیاست های یکجانبه گرایانه خود علیه ایران، تلاش های چند گانه ای را برای تحمیل خواسته های خود به ایران صورت داده است. مهم ترین عرصه اینگونه خط مشی
ها در مخالفت دولت حاکم آمریکا با حق مسلم ایران در بهره گیری صلح آمیز از انرژی هسته ای می باشد.
در عین اینکه با روی کار آمدن باراک اوباما، آمریکا سعی بر آن داشت تا با سیاست های جدیدی با ایران برخورد کند و نمایان کند که خواستار کاهش تنش های آمریکا و ایران است اما روند سیاست های آمریکا باز هم با اعمال تحریم های جدید در قبال پرونده هسته ای ایران، نشان داد که آمریکا همچنان تلاش خود را برای محدود کردن ایران در عرصه های اقتصادی ، سیاسی و منطقه ای به کار میبندد.
پژوهش پیش رو به دنبال این موضوع است که چه رویکردها ودیدگاههایی بر سیستم تصمیم گیری آمریکا در قبال ایران حاکم بوده و از منظر حقوق بین الملل تا چه حد این سیاست های تحریمی از مشروعیت لازم برخوردارند. فرضیه مقاله این است که با وجود اعمال تحریمهای متفاوت علیه ایران، گمان می رود که در دوره پیش رو، در صورت افزایش تحریمها و عدم مشروعیت آنان، ایران می تواند از طریق حقوق بین الملل با این تحریمها مقابله و برخورد کند.
در این پژوهش این مهم در سه سطح بررسی خواهد شد. در سطح اول مشروعیت یا عدم مشروعیت تحریم های یکجانبه بطور کلی ، در سطح دوم تحریم های یکجانبه امریکا علیه ایران به طور خاص و در سطح سوم تحریم های جدید امریکا علیه ایران بطور اخص . برای این منظور این تحقیق شامل سه بخش خواهد بود. در بخش اول کلیاتی شامل تاریخچه و تعاریف بررسی می گردد. در بخش بعدی دلایل موافقین و مخالفین مشروعیت تحریم های یکجانبه از منظر حقوق بین الملل پرداخته خواهد شد و در انتها با محوریت تحریم های جدید امریکا علیه ایران نتیجه گیری جامعی ارائه خواهد شد.
بنابراین مسئله اساسی پژوهش حاضر ، بررسی جوانب و روشن نمودن هر چه بیشتر این مسئله بین المللی از منظر حقوق بین الملل است. لازم به ذکر است برای نتیجه گیری در این پژوهش “تحریم های یکجانبه امریکا علیه ایران” محوریت خواهد داشت .
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.