چکیده

جاده ۴۰۷ETR یک جاده شش و چهار باندی دارای عوارض در ناحیه بزرگ تورنتو (GTA) است و سالها به عنوان مسیر کمکی جاده بزرگراه ۴۰۱ محسوب گردیده است.

بزرگراه ۴۰۱ پرتردد ترین بزرگراه در آمریکای شمالی است و هر روز بیش از یک میلیون وسیله نقلیه از آن عبور می‌‌‌کنند. طول جاده ۴۰۷ETR در حد ۱۵۴ کیلومتر است.

در حال حاضر ( نوامبر ۱۹۹۸) , ۶۷ کیلیومتر از این جاده در حال کار است. در برنامه ریزی عملیاتی جاده ۴۰۷ETR باید تعداد استفاده کنندگان آن در هر روز از چند ماه قبل پیش بینی شود هدف اصلی این مقاله آن است که فرایندهای کالیبراسیون معیارسنجی و اعتبار سنجی مدل های پیش بینی کاربرد روزانه این جاده تشریح شود و نتایج بدست آمده مورد بحث قرار گیرد. دوره زمانی مقیاس سنجی و پیش بینی دشواری خاصی دارد چون بطور عمده تعداد کاربران این جاده در این دوره زمانی در نوسان بوده است. چهار مورد مدل سری زمان تهیه شد و مقیاس سنجی گردید.

نوع ترکیب دراین مدل ها متفاوت بود و متغیرهای موثر مربوط به دو مورد گسترش جاده و پخش برگشت خودکار مربوط به همبستگی خودکار بخش های خطا در این مدل در لحظات مختلف و تنوع زمان در این مدل ها دیده می‌‌‌شود.

مدل ۱ و مدل ۲ فاقد بخش های خود برگشتی هستند ولی مدل ۳ و مدل ۴ این بخش ها را دارند. مدل ۱ ومدل ۳ نسبت به گسترش بزرگراه حساس نیستند ولی مدل ۲ و مدل ۴ حساسند. بر اساس اطلاعات هشت ماهه (۱۴ اکتبر ۱۹۹۷ تا ۱۴ ژوئن ۱۹۹۸) و روش ARIMA ( روش یکپارچه و خود رجعتی حرکت میانگین) چهار مدل مذکور مقیاس سنجی شدند. نتیجه مقیاس سنجی مقایسه گردید. گرچه مقدار تفاوت و اختلاف کم است ولی گفته می‌‌‌شود که مدل ۴ از همه بهتر است. اعتبار سنجی در طول ۵ ماه این انتخاب را تایید می‌‌‌کندو نشان می‌‌‌دهد که تعداد کاربران روزانه در این مدل به نحو بهتری برآورد می‌‌‌شود. نتیاج تحقیق نشان می‌‌‌دهد که پیش بینی دقیق کاربرد روزانه بزرگراه عوارض حتی در شرایطی که نوسان قبلی بالاست امکانپذیر می‌‌‌باشد.