چکیده:
در این مقاله درباره رابطه فلسفه با دین چالشهایی را مطرح و مورد بررسی قرار می دهم. در ابتدا با تعریفی مختصر دین و فلسفه را معرفی نموده و در ادامه استراتژی هایی که در رابطه فلسفه و دین وجود دارد بیان می شود. که منجر به نتیجه گیری می شود که در پایان به طور کلی بیان خواهد شد.
مقدمه:
شبیه بودن اهداف دین و فلسفه که هر دو به نوعی تلاش در تبیین جهان و تعیین علل غایی آن دارند گاه باعث رقابت، گاه باعث همیاری و گاه باعث طرد یکی از این دو در غرب بوده است.
در طول تاریخ فلاسفه از دو جنبه سعی در تشخیص پدیده ها داشته اند. اول از طریق تلاش برای آگاهی از کلی ترین خصوصیت هر موجود از کثرت و وحدت، هویت و اختلاف و فعل و انفعال. این همان دیدگاهی در فلسفه است که با علم مشترک است و در قرون هفدهم و هجدم فلسفه طبیعی نامیده شد و امروزه میدان عمل خویش را به علم واگذار کرده است. اما در دیدگاهی دیگر فلسفه جستجوی پاسخ در برابر حیرت انسان را بر عهده داشت. حیرت در مورد هستی اشیاء، حیرت در برابر علل وجود ممکنات و سوال از اینکه چه نیرویی باعث وجود حرکت در کلیت جهان است. فلسفه در این دیدگاه دارای حوزه های عمل مشترک با دین میباشد. این اشتراک حوزه عمل و شبیه بودن اهداف دین و فلسفه (که هر دو به نوعی تلاش در تبیین جهان و تعیین علل غایی آن دارند) گاه باعث رقابت، گاه باعث همیاری و گاه باعث طرد یکی از این دو بوده است.
