مقدمه:
انقلاب الکترونیک بر زندگی در کشورهای صنعتی تاثیر شگرفی گذاشته است. نتایج این انقلاب به همه فعالیتهای ما در خانه، در اداره و در کارگاه رسوخ کرده است. تاثیر این انقلاب در متالوژی در دو عرصه مهم دیده می‌شود. اسبابهای کنترل الکترنیکی قابلیتهای منابع تغذیه جوشکاری را تغییر داده‌اند و اینک می‌توان در بسیاری از کاربردها از الگوی جریان بهینه استفاده کرد، روشهای خودکار و مبتنی بر استفاده از روبات نیز توسعه یافته اند. علاوه بر این، ساخت وسایل الکترونیکی خود سبب پیدایش نیازهای کاملا جدیدی در تکنولوژی اتصال شده است. از سویی می‌خواهیم نامحتملترین ترکیبهای سرامیکی و سایر غیر فلزها را به خودشان و به قطعات فلزی دیگر متصل کنیم و از سوی دیگر برای ساخت اتصالات الکتریکی بیشمار، با سرعت زیاد و قابلیت اعتماد بسیار بالا، به ابداع روشهای لحیمکاری انبوه نیاز داریم..
در دهه های اخیر، با پیشرفت فنون فولاد سازی، و به ویژه با استفاده از کنورتر اکسیژنی قلیایی و به کارگیری روشهای نوین گوگرد زدایی و فسفر زدایی، تولید فولاد پاکیزه در مقیاس تجارتی تحقق یافته است. در عین حال، با نورد کاری کنترل شده، تولید فولادهایی با فاق نرمی بیشتر امکانپذیر شده است. در پرتو چنین پیشرفتهایی ساخت سازه های بزرگ جوشکاری شده، با قابلیت اعتماد بسیار بالا، عملی شده است.
تاریخچه جوشکاری با قوس الکتریکی بوسیله اکترودهای پوشش دار
:(Metal arc welding with covered electrode)
جوشکاری با شعله برق (قوس الکتریکی ) عبارت است از ذوب کردن و به سیلان در آوردن لبه های قطعه کار و سپس متصل کردن آنها به یکدیگر. این عمل بوسیله درجه حرارتی بسیار زیاد که توسط قوس الکتریکی بین الکترود دو قطعه کار بوجود می‌آید، انجام می‌شود.
استفاده از قوس الکتریکی برای جوشکاری حاصل زحمات و تجربیات Henry Missan شیمی دان فرانسوی می‌باشد که ابتدا یک کوره الکتریکی اختراع کرد و بوسیله این کوره فلز را بین دو الکترود کربنی قرار داده و ذوب می‌کرد. البته سطحی که در مسیز جریان برق الکترود قرار داشت ذوب می‌شد. فرض مخترع این بود، حرارتی که در این کوره بوجود می‌آید ….
